Aleksander Niedzielski

Podziel się

Niedzielski Aleksander z rodzicami w Grudziądzu

Niedzielski Aleksander z rodzicami w Grudziądzu

 

Starszy Ogniomistrz Aleksander Niedzielski

Na tzw. Nowym Cmentarzu w Sieciechowie znajduje się obelisk ku czci sześciu mieszkańców wsi poległych i pomordowanych w latach
II-giej Wojny Światowej. Wśród osób wymienionych na obelisku znajduje się Aleksander Niedzielski, który był prekursorem działalności konspiracyjnej w Sieciechowie podczas II-giej Wojny Światowej.

Urodził się on 15 sierpnia 1901 roku w Sieciechowie jako syn Jana i Jadwigi z Dutkowskich. Aleksander Niedzielski brał udział w wojnie polsko – bolszewickiej 1919-1920 r., a następnie służył w Wojsku Polskim jako podoficer zawodowy.

Służba wojskowa.

W roku 1926 służył w 28 Pułku Artylerii Lekkiej stacjonującym w Zajezierzu.
Od 1933 r. występuje on jako tytularny Starszy Ogniomistrz 28 PAL. A w 1934 r. przeniesiono go do 32-go Dywizjonu Artylerii Lekkiej w Rembertowie, gdzie służył początkowo jako szef baterii, a następnie objął funkcję podoficera taborowego. Z dniem 30 stycznia 1939 r. przydzielony został do 16 Dywizjonu Artylerii Ciężkiej w Grudziądzu. Jako podoficer 16 DAC brał udział w kampanii wrześniowej 1939 r., podczas której został ranny i trafił do szpitala.

Pod okupacją.

W październiku 1939 r. przybył do Sieciechowa, gdzie zamieszkał w domu swoich rodziców. Już jesienią 1939 r. rozpoczął działalność konspiracyjną w ramach Polskiej Organizacji Zbrojnej. Z ustnych przekazów wiadomo, że w konspiracji sieciechowskiej odgrywał rolę kierowniczą ale trudno jest określić jaką formalnie piastował funkcję. Przybrał w konspiracji pseudonim ,,Topór’’ W ramach scalania POZ wchodzi w struktury ZWZ. Można brać pod uwagę pełnienie przez niego funkcji komendanta placówki lub dowódcy plutonu na terenie Sieciechowa.

Relacja Franciszka Rechowicza.

Okres kierowania podziemiem przez starszego ogniomistrza Niedzielskiego tak przedstawia w swoich wspomnieniach komendant placówki „Styr”: „Zaczęto tworzyć piątki konspiracyjne. Zadaniem piątek było zbieranie broni i amunicji oraz czytanie prasy konspiracyjnej. W 1940 r. Aleksander Niedzielski przebywał stale w Sieciechowie utrzymując bez przerwy kontakt z sąsiednimi i nadrzędnymi jednostkami konspiracyjnymi. Był to okres zakonspirowanego wyczekiwania. Sukcesy Niemców na froncie działały na ludzi przygnębiająco. Jednym ze sposobów przeciwdziałania skrajnemu pesymizmowi była prasa konspiracyjna. W marcu 1941 r. Aleksander Niedzielski otrzymał rozkaz wyjazdu do miejscowości Piaski Luterskie celem wykonania wyroku na człowieku, który wysługiwał się Niemcom, a tym samym działał na szkodę Polaków.

Przed wyjazdem całą dokumentację zostawił swemu bratu Janowi i oświadczył, że jeśli nie wróci, należy dokumentację zniszczyć, aby uniknąć wpadki placówki.” Nie wracał kilka tygodni. Po pewnym czasie dotarł do Jana Niedzielskiego gryps, w którym Aleksander pisał: „Nie wchodźcie do buraków”. Było to umówione hasło dla brata, które miało maksymalnie zwiększyć bezpieczeństwo placówki. Do domu już nie wrócił.

W Auschwitz.

Aleksandra Niedzielskiego aresztowano w Piaskach Luterskich 05 marca 1941 r. wraz z plut. Stefanem Lenarczykiem z Zajezierza, byłym podoficerem PAL. Inna wersja głosi, że mieli się udać za granicę jako kurierzy. Dwaj aresztowani podoficerowie zostali najpierw osadzeni w więzieniu na Zamku w Lublinie, a następnie przewieziono ich do KL. Auschwitz, gdzie znaleźli się 06 kwietnia 1941 r. w obozie. Niedzielskiego oznaczono numerem 14074 zaś Lenarczyka numerem 14073.

Niedzielski zginął w obozie 18 sierpnia 1941 r. Wkrótce po nim, bo 10 listopada 1941 r. zamordowany został Lenarczyk w bloku nr 11 – bloku śmierci.

Starszy ogniomistrz Niedzielski odznaczony był w 1928 r. Medalem Pamiątkowym za Wojnę 1918-1921 i Medalem Dziesięciolecia Odzyskania Niepodległości.

Rodzina.

Był żonaty z Jadwigą z domu Dziadkiewicz pochodzącą z Sieciechowa, z którą miał syna Aleksandra i córkę Bogumiłę. Jadwiga Niedzielska działała w konspiracji sieciechowskiej przez całą okupację. Szczególnie wyróżniła się w sierpniu 1944 r. wywożąc wraz Jadwigą Rechowiczówną siostrą „Styra” broń z konspiracyjnego magazynu w Sieciechowie. W tym czasie w Sieciechowie stacjonował Batalion Wermachtu. Broń przewiozły na Nową Górkę gdzie formował się wówczas Pluton Sieciechowski przeznaczony dla 1-go batalionu 172 pp AK.

Opracował Krzysztof Wnuk


Podziel się

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.