Gród Sieciechowski

U dołu Wójtowa Góra oraz meandry starego koryta Wisły, w dali Kopiec Tatarski. fot. Stefan Siek

Gród położony był na jednej z wysoczyzn niecki Wiślano-Sieciechowskiej (dzisiejsza nazwa Wójtowa Góra, leżąca w odległości 1 km od Sieciechowa) na wysokości 114,6 m n.p.m., zaznaczonej na mapie topograficznej w kwadracie 125,33 jako Garbatka-Letnisko. Spełniał on rolę obronno-kontrolującą dwóch dużych szlaków wodnych Wisły i Wieprza. Jak stwierdzał kronikarz Gall Anonim: „…między Sandomierzem a Płockiem nie było znaczniejszego grodu jak sieciechowski”- Kronika polska. Bronił on państwo polskie przed napadem Litwinów, Jadźwingów i Tatarów. Wisła płynęła tutaj kilkoma korytami.Wszystkie były kontrolowane przez pomniejsze grody pomocnicze. Główne koryto Wisły było obok grodu i opływało go od południa i północy. Gród istniał od niepamiętnych czasów, Sieciech tylko go rozbudował. Osadził w nim Benedyktynów sprowadzonych z Klasztoru św. Idziego z Francji
w celach misyjnych. Benedyktyni, jako jedni z pierwszych, przynieśli na nasze ziemie naukę Chrystusa. Za panowania księcia Władysława Hermana, Sieciech z jego nadania był Palatynem i w imieniu księcia rządził Polską.

Sieciech malowidło z kościoła pobenedyktyńskiego w Opactwie fot. S. Siek

Gdy synowie Władysława dorośli postanowili odsunąć Sieciecha od zarządzania krajem. Gród i ziemia leżąca w dolinie sieciechowskiej był własnością jego rodu. Bolesław Krzywousty wraz z bratem  Zbigniewem obległ gród by Sieciecha pozbawić władzy i wypędzić
z kraju, grodu jednak nie zdobył.

Tak mógł wyglądać gród Sieciecha fot. wikipedia.org

W niedługim czasie Sieciech pozbawiony został urzędów, oślepiony przez Bolesława Krzywoustego i wygnany z kraju. Gród własnością rodu Sieciecha pozostawał do 1132 r. – do chwili wygubienia członków rodu przez Bolesława Krzywoustego. Wówczas gród przeszedł na własność księcia i stał się siedzibą kasztelanii.

Gród jako kasztelania obejmował swym zasięgiem na wschodzie ziemię łukowską oraz część lubelskiej, na północy rozciągał się aż po rzekę Pilicę, na zachodzie zaś obejmował puszczę stromecką. Ziemie kasztelanii kilkakrotnie były pustoszone przez najeźdźców ze wschodu. Tatarzy po zwycięstwie pod Turskiem w 1241 przez kilka dni oblegali gród sieciechowski obozując w lasach stromeckich.  Grodu nie zdobyli.

Mapa najazdu Mongolskiego w 1241 r. fot. wikipedia.org

Do dziś pozostała po tym wydarzeniu nazwa na polach sieciechowskich „Kopiec Tatarski”. Tuż po Tatarach w 1244 r. spustoszyli ziemię kasztelanii Litwini, Prusowie i Jadźwingowie. Zniszczenia były tak znaczne, iż ziemie te zostały zwolnione na lat trzydzieści z dziesięcin do stołu biskupiego. Z tamtego okresu znani są nam kasztelanii: Krystyn 1283 r., Stefan 1313 r., Pełka 1333 r.
W grodzie więziony był, przez Konrada Mazowieckiego,

Konrad Mazowiecki
fot. wikipedia,org

książe Bolesław Wstydliwy z matką Grzymisławą. Książe wraz z matką uciekli z pomocą opata Mikołaja Francuza i Klemensa z Ruszczy. Jako kasztelania funkcjonował gród do połowy XIII wieku. Z chwilą, gdy Wisła zmieniła swe główne koryto o 2 km na wschód, gród straci na znaczeniu.

Wójtowa Góra fot.Stefan Siek

Obecnie na miejscu Grodu Sieciecha można znaleźć ceramikę średniowieczną a nawet starszą oraz odłupki kamieni z budowli grodowych. Z Sieciechowem od niepamiętnych czasów związane są wsie leżące wzdłuż Wisły: Święcica – dziś Wola Klasztorna, Mozolice, Brzeźnica, Psary, Brzeźce, Sielce, Ciszyca i Osada targ Sieciechów.

Za: „Sieciechów. Szkice do dziejów miejscowości od czasów najdawniejszych do współczesnych”  Stefan Siek, Krzysztof Zając.